Tweet
By मदन घिमिरे
By मदन घिमिरे
तर्की बस्दा पनी अलीकती , मुटूको तार टुट्छ !
घट्दा माया पनी पीलपीले , आँसुको मुल फुट्छ !!
कस्तो गार्हो भइ िदनदिनै , तापीलो राफ बल्छ !
बिर्सु भन्दा पनी अझ छिटो , फत्फती आँत गल्छ !!
के होला त्यो कुन रहरले, आई बासा बसेको !
खोल्छु भन्दा अझ बेसकरी , गाँठो पारी कसेको !!
माया थप्नु भनी त्यो रोगको , औषधि हो भनेर !
चोखो माया पनी अली कती , थपीदीउँकी चुमेर !!
No comments:
Post a Comment