Monday, January 13, 2014

गजल

-उमेश सिलवाल 

     
-उमेश सिलवाल 

खै के निन्द्रा लाग्थ्यो, बानी न भएपछी।
थकाई मार्ने त्यो, सिरानी न भएपछी।

दिक्क मात्रै लाग्छ, जाँगर पट्क्कै छैन,
सपना सगै उड्ने, राहधानी न भएपछी ।

यता फर्क्यो, उता फर्क्यो, रात बिती जान्छ,
सम्जेर निदाउने, काहानी न भएपछी ।

सँधैको छ्टपटी भयिरहदो रहेछ यहाँ
माया गर्ने मान्छे,इमानि न भएपछी।

खै के निन्द्रा लाग्थ्यो, बानी न भएपछी।
थकाई मार्ने त्यो, सिरानी न भएपछी।